τεαλλίτης

ο, Ν

(ορυκτ.) θειούχο ορυκτό τού μολύβδου και τού κασσιτέρου.

[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταφορά στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. αγγλ. teallite, από το όν. τού Άγγλου γεωλόγου J. J. Harris Teall].